نیاز نیست حتما باستانشناس باشید یا تاریخدان یا پژوهشگر. بهعنوان یک شهروند هم که شده اگر در عمرتان، موزه باستانشناسی کرمان را حداقل سه، چهار بار ندیدهاید معنایش این است که خودتان را از تجربهی کمنظیری محروم کردهاید.
این موزه، اشیای شگفتانگیز فراوانی مربوط به دورههای متعدد تاریخ را در ویترینهای خود بهنمایش گذاشته و چند بخش دارد؛ بخش شهداد که برخی از اشیای مربوط به کاوشهای باستانشناسی شهداد در آن نگهداری میشود. یکسری از اشیای جیرفت هم در این موزه وجود دارد. همچنین اشیایی از دورهی اسلامی دقیانوس جیرفت و اشیای باستانشناسی که در جریان کاوشهای سالهای 77 و 78 در منطقهی رمشک در جنوب کهنوج کشف شده نیز در این موزه نگهداری میشود.
در بین همهی اشیای ارزشمند این موزه، مجسمهی شیر مفرغی شاید شگفتانگیزترین باشد. مجسمهای باشکوه که برخی کارشناسان، قدمت آن را بهدوران هخامنشیان نسبت میدهند. در تکنولوژی ساخت این مجسمه، کارشناسان احتمال میدهند که از فناوری «موم گمشده» استفاده شده باشد که مربوط به عصر مفرغ ایران (هزاره چهارم تا پنجم قبل از میلاد) است.
در این روش، ابتدا طرح مجسمه از موم ساخته میشده و پس از نهایی شدن، آن را درون گِل رس میریختند به طوری که موم در یک قالب گل رس قرار میگرفته است. سپس قالب در آتش پخته میشده در نتیجه گل، به سفال تبدیل شده و همزمان موم آب شده و از قالب خارج میشده است. پس از تخلیهی کامل موم، مواد مذاب که مس یا مفرغ (مس و قلع) بوده، به داخل قالب ریخته شده و پس از پر شدن و سرد شدن، قالب سفالی شکسته و مجسمه آمادهی تراش میشده است. بعد از تراش و صیقل، مجسمهای آماده میشده که اکنون یک نوع آن را در داخل ویترین موزهی باستانشناسی کرمان میتوان دید. شیر مفرغی. آناتومی این شیر، با دقت بسیار و هنرمندانهای طراحی و اجرا شده است و احتمالا مجسمهای از نوعی خاص از شیر ماده ایرانی است. البته ترکیب شانه و کمر این مجسمه، با فرم حرکتی یوز ایرانی هم مشابهتهایی دارد. تماشای این مجسمهی حیرتانگیز و این گنجینهی کمنظیر را از خود دریغ نکنید. نشانی آن، چهارراه طهماسبآباد، ابتدای بلوار فردوسی، باغموزه هرندی است.